POWSTANIE WIELKOPOLSKIE

Urodził się na Kuryłówce na Podolu. Od dziecka wykazywał niebywałe zdolności do gry na fortepianie. Po ukończeniu szkół jeździł z koncertami po całej Europie, bywał m.in. w Wiedniu, Paryżu czy Londynie. Wirtuozerią zachwycał nawet koronowane głowy, pisała o nim w swoich pamiętnikach władczyni brytyjskiego imperium, królowa Wiktoria. Niesamowitą popularność zyskał w Stanach Zjednoczonych, gdzie jeździł na tournée i ostatecznie zamieszkał. Dwukrotnie żonaty, z pierwszego małżeństwa miał syna Alfreda.

​

Postać tego wybitnego pianisty i kompozytora zapisała się również na kartach historii Polski, gdyż Ignacy Jan Paderewski był znanym i cenionym działaczem niepodległościowym, który dzięki swoim międzynarodowym koneksjom przyniósł krajowi wymierne korzyści. Przed publicznymi występami na koncertach wygłaszał mowy, lobbując na rzecz Polski. Angażował się również w politykę państwa polskiego, obejmując urząd premiera niepodległej Polski (od 16stycznia do 9 grudnia 1919 r.).

​

Dla Poznania i Wielkopolski Ignacy Jan Paderewski stał się symbolem walki o odzyskanie wolności spod niemieckiego panowania oraz walki o granicę zachodnią. Przypłynął do Gdańska 25 grudnia 1918 roku. Do Poznania, w którym pojawił się 26 grudnia 1918 roku, podróżował przez Piłę i Oborniki. Niemcy za wszelką cenę nie chcieli dopuścić do przyjazdu tak znamienitej osoby, mając świadomość zagrożenia, jakie mogłoby nieść ze sobą to wydarzenie. Ponieważ niemieckie interwencje okazały się nieskuteczne, w ostateczności wyłączono prąd na poznańskim dworcu. Przy blasku setek pochodni entuzjastyczne nastawione tysiące poznaniaków przywitały Ignacego Jana Paderewskiego pieśniami patriotycznymi. Wydarzenia dnia następnego doprowadziły do wybuchu Powstania Wielkopolskiego 1918/1919. Po patriotycznych marszach powitalnych pod hotelem Bazar, gdzie zatrzymał się wybitny pianista, przyszła kolej na kontrmanifestację niemiecką, skandującą hasła przynależności tych ziem do Niemiec. Po godzinie 17 padł pierwszy strzał...

Prywatnie uwielbiany przez kobiety za obezwładniające spojrzenie, swobodę konwersacji i długie, kręcone włosy. Wyróżniał się wzrostem, co sprawiało, że dodatkowo przyciągał uwagę. Obyty w świecie i podziwiany, zawsze uważał, że tylko nieustanna praca nad sobą i niekończące się ćwiczenia są w stanie rozwinąć posiadany talent. Podobno w podróż brał ze sobą klawiaturę, która służyła mu do ćwiczeń „na sucho”. Jego pedantyczna osobowość przejawiała się w perfekcyjnym wręcz ubiorze. Garderobę, dodatki i męskie gadżety kupował w najlepszych salonach i sklepach Europy.

Zmarł w Nowym Jorku. W 1992 roku trumnę z prochami sprowadzono do kraju, do Bazyliki Archikatedralnej pw. św. Jana w Warszawie.

Uhonorowany wieloma odznaczeniami, tytułami i orderami, m.in. Orderem Orła Białego, czy doktoratami honorowymi uczelni polskich i amerykańskich.

W Poznaniu o wydarzeniach z 27 grudnia 1918 roku przypomina ulica imienia Ignacego Jana Paderewskiego oraz tablica wmontowana w ścianę hotelu Bazar, gdzie w dzień poprzedzający wybuch powstania  Ignacy Jan Paderewski wygłosił do kilkudziesięciu tysięcy poznaniaków przemówienie z okna.